Meteen naar de inhoud

WONINGEN BOUWEN! KAN EENVOUDIG

In overleg

Sneller en meer woningen is reëel! Wel vraagt het om een andere opstelling van burgers en overheden! Passend bij de huidige woningcrisis!

Waar wringt de schoen?
Vaak spreek ik mensen die niet snappen hoe het kan dat er zo weinig woonruimte bij komt. Dat kantoorlocaties jaren leegstaan en de leegstaande kerk in de buurt zijn maatschappelijke bestemming moet houden. In veel gevallen is het terug te herleiden tot vijf pijlers:
– Ontbreken van een actueel masterplan.
– Beperkende wet- en regelgeving.
– Duurzaamheidsproblematiek.
– Opstelling van de burgers.
– Capaciteitsproblemen.

Burgers en overheden zullen anders moeten denken!
Om vooruit te komen en de problemen echt aan te pakken zullen zowel burgers als overheden zich anders moeten opstellen. Er zijn genoeg partijen die bereid zijn om te bouwen, alleen ze moeten wel de ruimte krijgen! Burgers moeten accepteren dat er ook in hun achtertuin gebouwd gaat worden. Overheden zouden op hun buurt bij het beoordelen van plannen meer naar het grotere plaatje kunnen kijken en minder lang stil staan bij de bezwaren van buurtbewoners die eigenlijk geen nieuwbouw willen in ‘hun achtertuin’

Zowel burgers als overheden zullen moeten accepteren dat plannen niet altijd aan het ideaal plaatje voldoen, of passen binnen verouderde visiedocumenten. De wereld is veranderd en de juist in tijden van crisis zijn heel veel plannen nu meer dan voldoende.

Ook zullen we allemaal moeten accepteren dat het niet altijd mogelijk is om op de ideale plek te wonen in een huis dat aan al onze wensen voldoet. En zullen we bereid moeten zijn om vaker te verhuizen om steeds ‘op maat’ te wonen. Hierdoor ontstaat doorstroming kunnen zoveel mogelijk mensen geschikte woonruimte kunnen vinden.

Hoe komen we daar?
Alles begint bij bewustwording en de wil om ons aan te passen. Wellicht kunnen gemeenten op korte termijn met burgers en marktpartijen in gesprek. Gewoon om te horen wat de wensen van burgers als buurtbewoners en woningzoekende zijn. Om vervolgens intern een visie/ beleidsplan te maken. Los van politieke issues, maar gewoon een pragmatische insteek. Binnen een paar maanden kan dit klaar zijn en weet iedereen waar die aan toe is. Wie kan daar nou tegen zijn? De woningcrisis moet smeekt op een oplossing.